Hallo allemaal,

Ik weet niet waar ik moet beginnen, ik heb de afgelopen tijd zoveeeel leuke dingen gedaan. Laat ik dan maar beginnen waar ik ben geëindigd. Vlak na mijn vorige blog kwamen mijn vriendinnetjes aan op het eiland. Ik kon tot ik ze in levende lijve zag en in hen armen vloog niet beseffen dat ze echt kwamen. Ik kan het haast niet beschrijven maar het is alsof het niet echt is. Echter was dit gevoel maar van korte duur want al snel was het alsof ze nooit weg zijn geweest. Ze kwamen ’s avonds in het donker aan en wisten niet wat ze meemaakten haha (dat kwam me bekend voor). We hebben die avond lekker gegeten, bijgekletst en gebubbeld in de hottub. De volgende dag heb ik de rode zon-aanbiddende kreeftjes op het strand opgezocht. Ze snakten zo naar ieder zonnestraaltje dat ze flink verbrand zijn die dag. ’s Avonds (sinterklaasavond) zijn we lekker uit eten geweest waar de zwarte pieten en de sint nog even op bezoek kwamen. Zo swingend als altijd gaven ze nog even een showtje weg en zijn we nog met ze op de foto geweest. Een beter sinterklaaskado kon ik niet krijgen dan deze avond met de meiden te vieren. Vanaf zondag hebben we een auto gehuurd en heb ik ze zoveel mogelijk van het eiland laten zien in korte tijd. We hebben echt mooie dingen gezien, en ook al had ik al veel gezien, is het nog leuker om dit met anderen te delen. We begonnen bij Boka Shete, een natuurgebied met hele mooie baaien. Dat blijft ontzettend mooi, hoe vaak ook. Hahha bijzonder was ook dat zij het eerste moment mee mochten maken dat ik het koud heb gehad op het eiland. Ik werd er meteen weer aan herinnerd waarom ik ook alweer naar Curaçao was vertrokken. De volgende dag moest ik helaas gewoon naar stage, maar daarna zijn we weer gauw naar het strand gereden. ’s Avonds zijn we uit eten geweest bij een erg leuk restaurantje waar toevallig de hele avond werd getango-danst. Ik keek mijn ogen uit, wat waren zij goed. En natuurlijk, terwijl ik rustig zat te eten werd mij gevraagd een dansje te wagen. Ik als dance-master (euhuum) wist niet hoe snel ik dit idee moest af slaan. Echter waren mijn vriendinnetjes niet zo vriendelijk om mijn plaats in te nemen en heb ik het lef uit mijn linkerteen gehaald (en eerst nog gauw een paar wijntjes gedronken) om de dansvloer op te gaan. Natuurlijk moest dit historische moment gefilmd worden, want jaaajaa anders gelooft niemand het. En daar ging ik met mijn fantastisch gespierde danspartner. Hij zei; ‘Close your eyes and feel the dance’, en daar ging ik haha doodeng. Maar al zeg ik het zelf, ik had het rampzaliger verwacht. En verrek.. Toen de dans klaar was en het moment kwam dat ik eindelijk mijn eigen dans kunsten kon zien, viel Esthers telefoon uit en was het filmpje weg. En nou denken jullie vast dat ik het allemaal verzonnen heb omdat het bewijs verdwenen is, maar nee hoor het bewijs zit opgeslagen in mijn lichaam hahahaha;D Natuurlijk baal ik er nog erg van dat mijn lotgenoten mij niet hebben gesteund en ook een dansje hebben gewaagd, maar ik krijg ze nog wel.
De volgende dag ben ik eerst weer naar stage geweest en hebben we vervolgens lekker aan een zwembad aan de zeerand gelegen, heerlijk geluncht en ’s avonds naar Cabana geweest, een feest wat iedere woensdag avond erg leuk is, met een live bandje en goede sfeer. De donderdag had ik vrij genomen van stage en hebben we een aantal erg mooie stranden op het eiland bezocht, met een tussenstop bij de flamingo’s. ’s Avonds hebben we lekker in Willemstad gegeten samen met Loesje en Mijke. Ook hebben we de kerstverlichte pondjesbrug nog even goed bekeken. Curaçao heeft inmiddels al een heleboel kerstverlichting gekregen, erg leuk! Ik begin steeds meer in de kerstsfeer te komen, hoewel het met momenten onwerkelijk blijft. Het is zo gek dat we kerstliedjes meebleren in de auto terwijl je door de woestijn lijkt te rijden en de zon vollebak schijnt. De volgende dag moesten wij erruuug vroeg (Lees 6 uur) op staan, en dat in je vakantie. Maar het was het helemaal waard. We zijn die dag naar Klein Curaçao geweest, een klein onbewoond eilandje tussen Curaçao en Bonaire. Hier was ik zelf ook nog niet geweest. We vaarden ’s ochtends vroeg weg over de ruwe zee. De boot ging als een gek te keer. Lopen leek onmogelijk. Ik kwam aan de praat met de mensen van de boot en mocht nog even bij de kapitein zitten, waar het uitzicht erg mooi was (en het schommelen gelukkig wat minder). Het verbaasd me ook iedere keer weer hoeveel Nederlanders hier op het eiland zijn gaan wonen. Ook de kapitein was enkele jaren terug met heel zijn gezin deze kant op gekomen. Eenmaal aangekomen op het eiland met zijn witte stranden en fel blauwe zee stond daar een lekker ontbijtje voor ons klaar. Op het eiland is niets meer dan zand, water, een scheepswrak en een vuurtoren, wat we allemaal bekeken hebben. We hebben heerlijk genoten in en om het water en tegen de middag stond er een heerlijke BBQ op ons te wachten. We zijn nog op zoek geweest naar schildpadden die je moet tegenkomen in het water maar dat was ons niet gegund. Wel hebben we weer een heleboel mooie vissen gezien. Nog steeds zie ik iedere keer weer nieuwe en raak ik niet uit gesnorkeld. Toen we aankwamen met de boot zagen we een schildpad zwemmen en toen we weer weg vaarden ook, maar helaas niet onder water. De terugweg op de boot hadden wij een VIP plek weten te bemachtigen. We zaten op het puntje van het dek en konden heerlijk van het ‘eind-van-de-middag’-zonnetje genieten. Het was toen al zo’n heerlijke dag waar ik zo van aan het genieten was. Ik zei nog mijn dag zou helemaal compleet zijn als we nog dolfijnen tegenkomen. En verrek terwijl ik lag te genieten zag ik in mijn ooghoek iets omhoog springen. Ik schreeuw het uit dat ik een dolfijn zag en iedereen keek me aan alsof ik gek was. Maar gelukkig kwamen ze daarna, een stuk of tien met onze boot mee zwemmen. Het was echt geweldig om te zien. Het maakte de dag helemaal compleet. We hebben zo genoten, echt een fantastische afsluiter van een geweldige week met de meiden. Want helaas moesten ze die dag daarna weer in het vliegtuig stappen terug naar Nederland, waar het gruwelijk koud is heb ik vernomen. Ik zie er echt tegenop om straks uit te stappen in een koud Nederlandje en nog drie maanden te moeten wachten voordat het weer voorjaar is. De kou heb ik zo niet gemist.

Morgen is onze laatste stagedag alweer aangebroken en gaan we met heel de school kerst vieren. Het schijnt hier een groot eetfestijn te zijn en we hebben gezien dat de kinderen druk aan het oefenen zijn voor optredens. Ik ben erg benieuwd!! De afgelopen weken hebben we met de kindjes in therapie afgesloten en alvast een beetje afscheid genomen. Dat gaat hier ook voor de een makkelijker dan de ander. Sommige kinderen begrijpen niet dat wij ook weer weggaan en hebben hier vanwege hun problematiek dan ook erg veel moeite mee. Dat vind ik soms wel lastig om te zien. Een van de kinderen vraagt al twee weken lang iedere dag wanneer ik nou naar ‘neverland’ ga en vooral wanneer ik dan weer terug kom. Die zal ik dan liefste gewoon meenemen die kindjes haha.

Onze laatste drie weekjes breken dus gauw aan. Het zullen hele gekke weken worden met de feestdagen, waarin ik iedereen ook erg ga missen verwacht ik. Maar vast ook te gekke weken om niet gauw te vergeten. Ons motto is dan ook; Let’s make it a December to remember. En tot nu toe is dat al goed gelukt! Er staan nog een heleboel leuke dingen op de planning, zoals een tripje naar Bonaire, wakeboarden, berg beklimmen, leuke feestjes, nieuwjaarsduik en een heleboel dingen van het eiland zien. Dat gaat vast helemaal goed komen dus.

Ik wens jullie allemaal niets minder. Make it a a december to remember together.

Hele fijne feestdagen en alvast een heel gelukkig Nieuwjaar gewenst! Enjoy.

Heel veel liefs Lotte xxxxxxxxxxxxxx